Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

donderdag 28 oktober 2010

UFO

Middenin de beruchte sovjethoogbouwwijk Sichev landde een UFO. De naam is Dzherelo . Dit tehuis voor gehandicapte kinderen is paradijselijk, een groot contrast met de armoedige wijk rondom. Het is dan ook geheel gesponsord door weldoeners uit Canada, Duitsland en Nederland (een staatsorganisatie is een "hel", zegt men). Els komt niet van Mars maar wel uit Nederland waar ze normaalgesproken werkt - en vandaag leerde ze de medewerkers van Dzherelo het principe van Montessori: laat kinderen, zeker gehandicapte kinderen, zélf aangeven wat ze willen. Dan zien je pas wat ze kunnen. Ik mag deze kids op de foto laten zien. Bijzonder, gezien de schaamtecultuur rondom gehandicapten in Oekraïne.
Gepost door op

7 opmerkingen:

  1. Marjolein29 oktober 2010 om 19:01

    Prachtig project!! Marjolein

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Sjoerd30 oktober 2010 om 08:53

    Sjonge, lijkt me een dappere klus. Lukt dat daar in zo'n ontwikkelingsland?
    Groeten, Sjoerd

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Tilia1 november 2010 om 11:47

    Beste Sjoerd,
    sinds een dik jaar woon ik in L'viv. Ik help Dzherelo sinds bijna een jaar, ook met ondersteuning van het Montessori project (loopt sinds twee jaar). Als je het interessant vindt kan ik je een kort verslag van het bezoek van Els opsturen. Maar om kort te zijn: het lukt aardig. Oekraine is niet echt een ontwikkelingsland zou ik zeggen, maar heeft nog wel heel veel te ontwikkelen. Veranderingen 'van onderop' zijn lastig: men is gewend bevelen uit te voeren. Montessori heeft het tegenovergestelde uitgangspunt. Lastig, maar de afgelopen twee jaar toch al veel positieve veranderingen! En, Dzherelo is echt uniek wat dat betreft: er zijn wereldwijd nauwelijks instellingen die Montessori aan kinderen met een beperking combineren!

    Groetjes Tilia

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Pieter Verdoorn2 november 2010 om 23:28

    Het team van Dzherelo geeft, met Nederlandse Matra steun, trainingen in de level 3 en 4 weeshuizen in de Oekraine. Met als doel de kwaliteit van leven en ondersteuning te verbeteren. Het zijn fantastisch toegewijde mensen die over de grenzen durven te gaan van wat binnen de Oekraine gebruikelijk is rond gehandicapten...

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Eric Bloemkolk, directeur SOFT Tulip3 november 2010 om 12:23

    Met de mensen van Dzherelo werken we aan zowel praktische verbeteringen in de staastinsternaten, het veranderen van de wet en regelgeving op landelijk niveau, als het voorkomen van dat gehandicapte kinderen naar die instellingen worden gestuurd. De twinning tussen SOFT Tulip experts en hun Oekraïense collega's blijkt zeer vruchtbaar te zijn!

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Michiel Driebergen13 november 2010 om 20:36

    @Tilia, @Pieter, @Eric: Dzherelo is... alsof het aan de touwtjes van het westen naar beneden gelaten is. tot groot geluk van al deze kinderen. zou goed voorbeeld goed doen volgen? razend benieuwd.

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Rob26 februari 2011 om 18:57

    Ik heb Dzherelo een aantal keren bezocht, evenals Doroga verslavingszorg, het staats psychiatrisch ziekenhuis Kulparkiv en de organisaties die zich met daklozenopvang in Lviv en Vynnyky bezig houden. Ik ben enorm onder de indruk van wat zich in deze instituten afspeelt, de weinige (financiële) middelen en de grote inzet van het personeel.

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers