Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

woensdag 15 februari 2012

Training in medemenselijkheid

Oekraïne en Polen organiseren in juni samen het EK Voetbal, maar de verschillen tussen de twee landen worden almaar groter. Neem de gezondheidszorg. In Polen voldoet de zorg steeds meer aan de Europese standaarden. Maar in Oekraïne is de toestand tenhemelschreiend. Bijvoorbeeld in de psychiatrie. Artsen malen niet om patiënten en verpleegkundigen hebben geen idee hoe je hen op de juiste manier behandelt. Het ontbreekt patiënten aan bezigheid en de juiste therapieën. Hoe komt dit? En hoe krijg je goedwillende verpleegkundigen en artsen op het goede spoor? Lees mijn artikel van deze maand in Psy over de Sovjetmentaliteit in de zorg. Op Nederlands initiatief trainen Polen hun Oekraïense collega's in compassie en menselijkheid.

woensdag 1 februari 2012

Teveel mens...

Wisława danste haar woorden. Sluit je ogen, dan hoor je haar weer. Oer-Poolse zangerige lispelklanken zwieren door een bloemenwei. Soms aarzelt ze eventjes, als haar hakken langs het gesteente krassen. Maar algauw huppelt ze verder, in cadans. Langs de rivier, door de groene heuvels ten zuiden van Kraków... Totdat de werkelijkheid haar klauwen uitstrekt. De angst de stem toeknijpt. Nee, het zijn niet de oorlogen, de martelingen of de concentratiekampen. Ook niet de machtsbeluste politici met refreinen van haat. De grootste vrees zit ‘m in het Moment. Die ene keer, dat je de werkelijkheid dacht aan te raken. Je probeerde door te dringen in de natuur, maar je was teveel mens... Wisława is niet meer. Maar de verschrikkingen blijven. Zie haar zingen. Dans!

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers