Gezien zijn achtergrond – een voormalig ‘dissident’ die tien jaar lang dwangarbeid verrichte – is Myroslav een heel vriendelijke man. Iemand die open staat voor discussie, gesprek en zelfs voor domme vragen. Hij vertelt me over de nieuwste acties van de geheime dienst: onlangs werd een museumdirecteur gearresteerd, werden heropende KGB-archieven toch weer gesloten en sinds dit jaar lijken universiteitsdocenten in hun kennisoverdracht ‘vogelvrij’. Omdat Myroslav ertegen protesteert is hij hard op weg weer dissident te worden. En omdat de bevolking te gedesillusioneerd is, zal ik hem morgen vragen of hij ook iets van ons verwacht: van Europa, onze eigen nieuwe ‘vrijheidslievende’ regering of weet ik veel, van wie dan ook.
dinsdag 12 oktober 2010
Dissident
Gezien zijn achtergrond – een voormalig ‘dissident’ die tien jaar lang dwangarbeid verrichte – is Myroslav een heel vriendelijke man. Iemand die open staat voor discussie, gesprek en zelfs voor domme vragen. Hij vertelt me over de nieuwste acties van de geheime dienst: onlangs werd een museumdirecteur gearresteerd, werden heropende KGB-archieven toch weer gesloten en sinds dit jaar lijken universiteitsdocenten in hun kennisoverdracht ‘vogelvrij’. Omdat Myroslav ertegen protesteert is hij hard op weg weer dissident te worden. En omdat de bevolking te gedesillusioneerd is, zal ik hem morgen vragen of hij ook iets van ons verwacht: van Europa, onze eigen nieuwe ‘vrijheidslievende’ regering of weet ik veel, van wie dan ook.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Heel goed, over hem schrijven en twitteren etc kan er voor zorgen dat men niet te ver gaat misschien. volhouden, ik hoor er van.
BeantwoordenVerwijderenMaar je kunt niet over iedereen schrijven en twitteren. Op termijn helpt dat niet, volgens mij.
BeantwoordenVerwijderenHenk L.