Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen
donderdag 7 oktober 2010
Joelija
Ze zit in de oppositie, nadat ze dit voorjaar nipt verloor bij de presidentsverkiezingen: Joelija Volodymyrivna Tymosjenko. Ze protesteerde deze week twee keer. Binnenkort krijgt de president meer macht - het gevolg van een uitspraak van de rechter. 'Een coup', noemde Joelija dat vandaag. En binnenkort is het dragen van korte rokken, kleurige lipstick en hoge hakken verboden in het regeringsgebouw - het gevolg van nieuwe kledingvoorschriften. 'Lachwekkend', noemde Joelija dat gisteren. Als premier koos ze vaak de politieke middenweg: voorstander van staatscontrole op bedrijven maar toch ook voor een harde lijn tegen Rusland. Ze werd er zelfs voor gearresteerd; maar Joelija is iemand die niet snel wijkt.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Hoe maak je zo'n vlecht vast? Gewoon benieuwd...
BeantwoordenVerwijderenGroetjes, Rosalie