Vandaag nam Vitaliy me mee naar zijn jeugd. Naar Pidhirtsi. Er is een klooster, een sanatorium, de aarden wallen van een eeuwenoude nederzetting. En er staat een kasteel waar je alleen maar van kunt dromen. Schitterende vergane glorie, en je kunt er het hele land overzien. Maar bovenal was daar het dorp. Pidhirtsi. Pidhirtsi is als een schilderij van Marc Chagall. Gammele huisjes, ganzen bij pittoreske vennetjes, kippen, een koe, paard-en-wagens, handploegen, een kerk, een begraafplaats, een winkel – that’s it. De zon brandde. Wij kapten twee bomen, raapten de appels, maakten een vuur, braadden sjasliek en zongen een loflied op het platteland. Want in het boerenleven vindt je de ziel van Oekraïne. En wij vonden het geluk.
zaterdag 23 oktober 2010
Pidhirtsi
Vandaag nam Vitaliy me mee naar zijn jeugd. Naar Pidhirtsi. Er is een klooster, een sanatorium, de aarden wallen van een eeuwenoude nederzetting. En er staat een kasteel waar je alleen maar van kunt dromen. Schitterende vergane glorie, en je kunt er het hele land overzien. Maar bovenal was daar het dorp. Pidhirtsi. Pidhirtsi is als een schilderij van Marc Chagall. Gammele huisjes, ganzen bij pittoreske vennetjes, kippen, een koe, paard-en-wagens, handploegen, een kerk, een begraafplaats, een winkel – that’s it. De zon brandde. Wij kapten twee bomen, raapten de appels, maakten een vuur, braadden sjasliek en zongen een loflied op het platteland. Want in het boerenleven vindt je de ziel van Oekraïne. En wij vonden het geluk.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Komt die Chagall ook niet ergens uit de omgeving? Ja toch?
BeantwoordenVerwijderenGroet, Karsten
Hij komt uit Vitebsk, wat nu Wit-Rusland is. Daar is een klein maar mooi museum aan hem gewijd.
BeantwoordenVerwijderenprachtig!!! wat een omgeving, benieuwd of je er ook fot's van hebt,
BeantwoordenVerwijderengroet, Annemarie
Hallo Michiel,
BeantwoordenVerwijderenMooi dat je hier over schrijft. Rob van Kleef en ik passeerden deze plek, 15-22 april 2011,op onze weg van Brody naar Knyazhe, waar de buiten Therapeutische Gemeenschap ligt van Doroga, ook een plek om over te schrijven. Ik stuur je dat verhaal separaat. Groet Alfred Lagerweij