Drie jaar geleden hoorde ik voor het eerst haar lage, ietwat hese stem. Nu passeer ik haar dagelijks, op de hoek van mijn Doroshenka-straat en Svobody prospekt – misschien wel het drukste punt van de stad. Midden tussen het verkeersgeraas, trams, toeterende auto’s, gehaaste voetgangers en wegwerkzaamheden zingt ze haar liederen. Het zijn Oekraïense volksliedjes. Vandaag stond ik een tijdje te luisteren: ze gaan over ‘het kleintje in het dorp’ of ‘jij die op een dag plotsklaps verdween’, dat soort. Als je een paar grivna’s in haar tasje stopt, moet je haar hand even aanraken. Ze is namelijk blind. Ze knikt dan even om je te bedanken en ze verhuist het geld van haar kleine aktentasje in een diepere plastic zak. Het liedje hapert dan altijd even.
vrijdag 19 november 2010
Volksliedjes
Drie jaar geleden hoorde ik voor het eerst haar lage, ietwat hese stem. Nu passeer ik haar dagelijks, op de hoek van mijn Doroshenka-straat en Svobody prospekt – misschien wel het drukste punt van de stad. Midden tussen het verkeersgeraas, trams, toeterende auto’s, gehaaste voetgangers en wegwerkzaamheden zingt ze haar liederen. Het zijn Oekraïense volksliedjes. Vandaag stond ik een tijdje te luisteren: ze gaan over ‘het kleintje in het dorp’ of ‘jij die op een dag plotsklaps verdween’, dat soort. Als je een paar grivna’s in haar tasje stopt, moet je haar hand even aanraken. Ze is namelijk blind. Ze knikt dan even om je te bedanken en ze verhuist het geld van haar kleine aktentasje in een diepere plastic zak. Het liedje hapert dan altijd even.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Halo oom michiel ik vin het heel zielug voor die blinde mevrouw geef haar maar veel gelt als je haar weer ziet liefst papiergelt papa las het voor nu moet ik naar bed groetjes jeremy
BeantwoordenVerwijderen