Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

dinsdag 9 november 2010

Genezen 2

Vervolg: ..Haar dochter die ze niet volgens haar cultuur en geloof kon opvoeden, omdat je dan naar Siberië werd gestuurd. Het pensioen van slechts 8 roebel, dus maar pruimen en kersen verkopen in de stad. Urenlang lopen naar het station, met zeventig kilo fruit op de rug. De dagenlange treinreis in een goederenwagon, naar Sint-Petersburg. Om erachter te komen dat al het fruit verrot was en met lege handen terug te keren… En nu..? De Slowaakse TV laat haar zien dat een handvol kilometers verderop – in Europa – de mensen wel medicijnen krijgen. Haar been ligt vreemd scheef onder haar lichaam. Het brak twee jaar geleden, maar wie heeft hier nou geld om naar de dokter te gaan? Olena leeft nog, is 88 jaar. Waar zij sprak en sprak en sprak, gingen wij er langzaam aan kapot...
Gepost door op

2 opmerkingen:

  1. Anoniem10 november 2010 om 23:00

    Michael, waarom schrijf je standplaats Lviv niet in het engels. Nu blijft een hollands onder onsje waar geen oekrainier deel aan kan nemen en ook geen vernatwoordelijkheid kan nemen voor je waarneming, compassie en betrokkenheid. Of is het een betrokkenheid bij onze eigen geschiedenis, cultuur en depressie?
    Nee schrijf echt voor hen in het Engels, als kadootje
    Laurent

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Michiel Driebergen11 november 2010 om 10:30

    uiteindelijk gaat alles over onszelf
    maar er is meer op komst! beloofd

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers