Natalia kleedt zich in het zwart, want ze is nog in de rouw: haar vader is onlangs overleden. Dankzij hem weten de mensen in het dorpje Lokhove (Trans-Karpaten) nog wie ze zijn: Roethenen. En dankzij hem kan Natalia deze foto van haar grootmoeder aan ons laten zien. Haar vader bewaarde stiekem het archief van de eeuwenoude Roetheense dorpscultuur: boeken, taalschriften en voorwerpen. Als de communisten erachter waren gekomen was ook hij gedeporteerd, zoals de meeste Roethenen. Hun cultuur was immers "staatsgevaarlijk". Nu leren de kinderen van Lokhove weer iedere zondag Roetheens – een Slavische taal met Duitse en Tsjechische invloeden. Doordeweeks kan dat niet, want officieel wordt hun taal nog steeds niet erkend.
zondag 7 november 2010
Roethenen
Natalia kleedt zich in het zwart, want ze is nog in de rouw: haar vader is onlangs overleden. Dankzij hem weten de mensen in het dorpje Lokhove (Trans-Karpaten) nog wie ze zijn: Roethenen. En dankzij hem kan Natalia deze foto van haar grootmoeder aan ons laten zien. Haar vader bewaarde stiekem het archief van de eeuwenoude Roetheense dorpscultuur: boeken, taalschriften en voorwerpen. Als de communisten erachter waren gekomen was ook hij gedeporteerd, zoals de meeste Roethenen. Hun cultuur was immers "staatsgevaarlijk". Nu leren de kinderen van Lokhove weer iedere zondag Roetheens – een Slavische taal met Duitse en Tsjechische invloeden. Doordeweeks kan dat niet, want officieel wordt hun taal nog steeds niet erkend.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
is de groep Roethenen groot? of alleen dat dorpje?
BeantwoordenVerwijderenGroetjes Henk
@Henk: het schijnt dat er nog 10.000 in Trans-Karpatie wonen. de meesten (een kleine 4 miljoen) wonen "in het buitenland", dat wil zeggen Slowakije, Servie, Polen, Hongarije - maar ook is er een grote diaspora in Canada en Amerika
BeantwoordenVerwijderenInteressant. Zijn er veel van dat soort minderheden in jouw land? Ik dacht dat ex-Sovjet staten altijd nogal monocultureel zijn. H. G>
BeantwoordenVerwijderenLandman
Interessant! Nog interessanter, als je standplaats Lemberg of Lviv heet, is het historisch detail (so to speak) dat in de regio Ternopil een Belgische gevechtseenheid met pantserauto's actief was tijdens WO I. Er is een Belgisch ereperk op het kerkhof van Ternopil. Ben er onlangs nog geweest, in Ternopil & Lviv. Had te maken met presentaties van Oekraïense vertaling van mijn boek 'Reizigers door de Grote Oorlog - De odyssee van een Belgisch pantserkorps 1915-1918'. De Belgen van dat korps hebben het ook vaak over Roethenen, zoals ze de lokale bevolking rond ternopil noemen. En Lemberg-Lviv heet bij hen Leopol.
BeantwoordenVerwijderenAugust Thiry (info@shlama.be)