Het levensverhaal van de dichter Adam Mickiewicz illustreert hoe de Poolse taal de Poolse identiteit beschermde. In de negentiende eeuw, toen Polen bezet was door de Russen, diende zijn werk als inspiratie voor de Poolse Opstanden. Mickiewicz moest vluchten maar bleef schrijven. Hij stierf in 1855, toen hij op weg was naar de Krim om daar tegen de Russen te vechten. Hier in Lviv geldt zijn standbeeld als een bedevaartsoord voor de Poolse bezoekers (foto). Na de Tweede Wereldoorlog werd Lwów een Sovjetstad, maar de voormalige zusterstad Kraków groeide uit tot de hoofdstad van de Poolse taal en literatuur. Daar inspireerde Mickiewicz de twee Poolse nobelprijswinnaars, Szymborska en Miłosz. Reportage Radio 1 Sportzomer
vrijdag 15 juni 2012
Adam
Het levensverhaal van de dichter Adam Mickiewicz illustreert hoe de Poolse taal de Poolse identiteit beschermde. In de negentiende eeuw, toen Polen bezet was door de Russen, diende zijn werk als inspiratie voor de Poolse Opstanden. Mickiewicz moest vluchten maar bleef schrijven. Hij stierf in 1855, toen hij op weg was naar de Krim om daar tegen de Russen te vechten. Hier in Lviv geldt zijn standbeeld als een bedevaartsoord voor de Poolse bezoekers (foto). Na de Tweede Wereldoorlog werd Lwów een Sovjetstad, maar de voormalige zusterstad Kraków groeide uit tot de hoofdstad van de Poolse taal en literatuur. Daar inspireerde Mickiewicz de twee Poolse nobelprijswinnaars, Szymborska en Miłosz. Reportage Radio 1 Sportzomer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten