Een ware revolutie in Lviv! Vandaag maakte ik voor het eerst mee dat de geschiedenis doelgericht tevoorschijn werd gehaald. Nog maar een jaar of twee geleden wilden de inwoners niet eens weten dat dit ooit een “Poolse stad” was. De complexe historie zou oude wonden openrijten - vooroorlogse Poolse reclames die toevallig tevoorschijn kwamen werden haastig overgeschilderd... Maar nu moet Lviv worden klaargemaakt voor de hausse van toeristen. En één ding hebben de Lviviany ontdekt: Europeanen die Lviv bezoeken, komen kijken hoe het vroeger was. Dus wordt behoedzaam het bovenste laagje van de geschiedenis afgekrabd, om het te tonen aan het publiek. Geschiedenis is niet eng, geschiedenis betekent klandizie!
vrijdag 22 juni 2012
Bovenste laagje
Een ware revolutie in Lviv! Vandaag maakte ik voor het eerst mee dat de geschiedenis doelgericht tevoorschijn werd gehaald. Nog maar een jaar of twee geleden wilden de inwoners niet eens weten dat dit ooit een “Poolse stad” was. De complexe historie zou oude wonden openrijten - vooroorlogse Poolse reclames die toevallig tevoorschijn kwamen werden haastig overgeschilderd... Maar nu moet Lviv worden klaargemaakt voor de hausse van toeristen. En één ding hebben de Lviviany ontdekt: Europeanen die Lviv bezoeken, komen kijken hoe het vroeger was. Dus wordt behoedzaam het bovenste laagje van de geschiedenis afgekrabd, om het te tonen aan het publiek. Geschiedenis is niet eng, geschiedenis betekent klandizie!
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten