Vandaag sprak ik een journaliste over hoe het is om in Oekraïne journalist te zijn. Nou, dat is dus niks. Hoewel, je kunt de komende maanden je zakken vullen. Eind oktober zijn er verkiezingen, dus de grote mannen hebben behoefte aan mensen die opschrijven wat hen 't beste uitkomt. Kun je daarna drie jaar op je lauweren rusten. Wat doet de jonge journalist die dit niet wil? Die studeert nog maar even door, specialiseert zich in zaken die het allerverste van de politieke beerput afliggen. Toch waren zij ooit met een andere insteek begonnen. Iets met ambitie, een loyaal gevoel naar hoe wij samenleven, ooit iets te kunnen opschrijven wat jij zag van de wereld... Rotland. Dat je staat te trappelen, maar niets doen kunt. (foto: "Press Freedom Index 2012", van Reporters Without Borders)
maandag 25 juni 2012
Journalist te zijn
Vandaag sprak ik een journaliste over hoe het is om in Oekraïne journalist te zijn. Nou, dat is dus niks. Hoewel, je kunt de komende maanden je zakken vullen. Eind oktober zijn er verkiezingen, dus de grote mannen hebben behoefte aan mensen die opschrijven wat hen 't beste uitkomt. Kun je daarna drie jaar op je lauweren rusten. Wat doet de jonge journalist die dit niet wil? Die studeert nog maar even door, specialiseert zich in zaken die het allerverste van de politieke beerput afliggen. Toch waren zij ooit met een andere insteek begonnen. Iets met ambitie, een loyaal gevoel naar hoe wij samenleven, ooit iets te kunnen opschrijven wat jij zag van de wereld... Rotland. Dat je staat te trappelen, maar niets doen kunt. (foto: "Press Freedom Index 2012", van Reporters Without Borders)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten