Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

dinsdag 10 april 2012

Günter Grass en varkensvlees

In zijn memoires De Rokken van de Ui schrijft Günter Grass zo weldadig over het eten van varkens dat je er honger van krijgt. In het krijgsgevangenkamp - waar niets te eten is - krijgt hij les van een medegevangene, een topkok, over hoe je de wonderlijkste varkensgerechten kunt klaarmaken. Niet alleen met de hammen, de ribben en de poten worden overheerlijke gerechten bereid, ook liflafjes als tong, snuit en staart zijn ware delicatessen. Hoe lang het moet garen, snufje peper hier of daar, scheutje wijn erbij… Alleen al de fantasie over de maaltijd helpt de arme zielen tegen de knagende honger. Reken maar dat ik op de vleesmarkt van Lviv aan Grass’ kunstwerkje terugdacht. Kijk dan toch naar deze lieve vrouwtjes. Daar wil je toch worst van kopen? Niet? foto: Hans Bijzet

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers