Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

maandag 23 april 2012

Lwów en de Polen (5)

Sabina's grootvader was een Poolse grondbezitter met landarbeiders. De Sovjets bestempelden hem in 1944 tot "koelak". Zijn land werd hem afgenomen. De familie vluchtte naar het nieuwe west-Polen, naar Wrocław. Maar grootvader bleef, in de hoop dat hij ooit zijn landerijen terug zou krijgen. Ergens in een klein achteraf-huisje overleefden haar grootouders in de plotseling vijandige omgeving. Zij lieten hun kinderen opgroeien met de Poolse taal en cultuur. Ook Sabina beschouwt zichzelf als Poolse. "Hier, van binnen," zegt ze met de vuist op haar hart. Maar de Poolse taal is ingewikkeld en wordt nauwelijks meer gesproken. Ze studeert voor financieel expert, en wil kostte wat het kost zelfstandig ondernemer worden. "Geen baas hebben, dat is hier het belangrijkst." over de foto meer
Gepost door op
Labels: , , , , , , ,

2 opmerkingen:

  1. Marion23 april 2012 om 17:00

    Dat klopt, die laatste zin. Dat lijkt hier voor velen de slogan van het hoogste goed te zijn.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Michiel Driebergen23 april 2012 om 20:24

    wat zegt dat - denk jij?

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers