Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen
maandag 30 april 2012
Europa en Oekraïne
In de vorm van een mogelijke EK-boycot van Duitsland en EC-voorzitter Barroso oefent Europa nu toch flinke druk uit op Oekraïne. “Hypocriet en veel te laat”, zeggen intellectuelen hier in Lviv. Zij klagen niet zozeer over de gevangenschap van Timosjenko –zij was hier weinig populair, Lviv was meer de regio van de ‘Oranje’ president Joesjtsjenko– maar voelen zich vooral in de steek gelaten door Europa. Na de Oranje Revolutie liet Europa het afweten, vinden ze. Europa stak namelijk geen vinger uit om Oekraïne te helpen bij het opbouwen van een ‘civil society’. Bij gebrek aan democratische structuur kon de ‘Europeanisering’ van Oekraïne niet anders dan mislukken. De gedachte is hier: “Dat durfden jullie niet, want jullie wilden de Russen niet voor het hoofd stoten.” vervolg: "De angst is terug"
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Blogarchief
-
▼
2012
(113)
-
▼
april
(27)
- Europa en Oekraïne
- Het circus
- Goede dictator
- Terreur?
- Was will das Weib? (4)
- Lwów en de Polen (6)
- Lwów en de Polen (5)
- Oranje Revolutie
- De Joden van Lemberg (4)
- De Joden van Lemberg (3)
- Vanuit Kraków bezien (2)
- Halfgoden
- Vanuit Kraków bezien (1)
- Hotel Krystyna
- Heimwee
- Bedrijvigheid
- Stempeltje
- Günter Grass en varkensvlees
- Czesław Miłosz, "Miłość" (1943)
- Palmpasen in Horodok
- Boodschappen (1)
- Zhovkva
- De Bron
- "Da's zout."
- Pools Palmpasen
- Stepan Bandera (3)
- Stepan Bandera (2)
-
▼
april
(27)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten