Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

zaterdag 31 maart 2012

Stepan Bandera (1)

Naar verluidt was Lviv de stad waar begin jaren '90 het standbeeld van Lenin voor het eerst werd neergehaald. Maar er is een ander beeld voor in de plaats gekomen. Stepan Bandera staat erbij als een staatsman, maar volgens velen was hij in werkelijkheid een struikrover. De Polen haten hem omdat hij flink heeft huisgehouden in de (toenmalig Poolse) regio Wolhynië, de Russen vinden hem een enge nationalist: Bandera's belangrijkste vijand was namelijk de Sovjet-Unie – en de Joden vinden hem een fascist omdat hij om pragmatische redenen samenwerkte met de nazi’s. Hier in Lviv is hij voor velen een held, hoewel even zovelen hem verafschuwen. Het standbeeld is in elk geval te groot. Toch gaan jongeren graag met Bandera op de foto.
Gepost door op
Labels: , , ,

1 opmerking:

  1. Marion2 april 2012 om 09:52

    Bij een vervaagde innerlijke identiteit wordt het vast uiterlijk grotesk neergezet. Psychologie gaat er echter altijd vanuit dat identiteitsvorming eerst van binnen plaats vindt via informatie - overtuiging - identiteit en dan pas zichtbaar tot uiting komt. Het lijkt wel of er niemand meer zo op zoek is naar de feiten waarop die identiteit gebouwd wordt...

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers