Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen
woensdag 28 maart 2012
Lwów en de Polen (3)
Met een simpele pennenstreek werd Polen door de toenmalige wereldleiders – Roosevelt, Churchill en Stalin – naar het westen verschoven. Ten nadele van verliezer Duitsland, ten voordele van de zegevierende Sovjet-Unie. Een immense volksverhuizing volgde. Honderdduizenden Polen werden verdreven. Tot deze week heb ik altijd het idee gehad dat dit een redelijk georganiseerde deportatie was, ondanks de krankzinnige massaliteit. Maar de oude Pool Zbigniew (1933) ontnam me alle illusies. “Het was een vlucht. Het monster Stalin kwam weer terug. Drie jaar eerder had hij vreselijk huisgehouden in Lwów. We werden voor een helse keuze gesteld: naar een werkkamp in Kazachstan of Siberië te worden gestuurd, of maken dat je wegkwam - naar het 'nieuwe Polen' in het westen, waar niemand ooit geweest was.” meer
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Blogarchief
-
▼
2012
(113)
-
▼
maart
(24)
- Stepan Bandera (1)
- Rand of centrum?
- Lwów en de Polen (4)
- Lwów en de Polen (3)
- Schilderen is het
- Was will das Weib? (3)
- Opgetild uit het stof
- Saluut aan een prille liefde
- Lwów en de Polen (2)
- Lwów en de Polen (1)
- Straatnamen
- Bijna vrij !
- Oude Zielen
- Rokjesdag?
- De Joden van Lemberg (2)
- Al wachtend
- Negen keer
- Ontwikkelingsland
- De Joden van Lemberg (1)
- Jouw lach
- Was will das Weib? (2)
- Lviv telt af
- Krokussen in de Kaukasus
- Was will das Weib? (1)
-
▼
maart
(24)
als ik zo sinds kort de geschiedenis in duikt van west Ukriane en Polen hebben wij eigenlijk niets mee gemaakt
BeantwoordenVerwijderenDe inwoners van mijn dorp vielen ook onder de deportatie 'Operatie Wisla'. Drie van de vijf buren hebben een verhaal te vertellen over hoe zij hier hebben kunnen blijven (de Polen met Oekraiense moeder) of hoe zij hier een (nog gemeubileerd) huis toegewezen hebben gekregen (Oekrainers uit verdergelegen provincies). Levende geschiedenis pal over de schutting.
BeantwoordenVerwijderen@anoniem nou ja, de 80-jarige oorlog duurde lang en was ook niet mis ;-)
BeantwoordenVerwijderen@Marion we bellen :-)