Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

zaterdag 4 december 2010

Роман

Наскільки розгубленим можна стати у далекій чужій країні? Кожен раз, коли думаєш що все не так погано, що усе так само але трішки інакше – черговий раз втрачаєш орієнтир. Ти блукаєш по лабіринту доріг, ти заплутуєшся в мові, історії чи ба, навіть, у ближньому. Вказівників нема. Чи є? Авжеж є! БУВ! Йому можна зателефонувати, коли сісіди влаштували гучну сварку чи, коли маніакальні даїшники їдуть за твоєю машиною. Чи просто – коли ти розгубився. У кого він такий удався? Гадаю – у своїх батьків. Вони такі ж. Проте мають більше часу. Наприклад, щоб робити власне вино, вишневий чи сливовий лікер. І ще, щоб пекти смачнющі налисники. Мммм... (vertaling: Jarina Litnyk, Nederlandse tekst zie reacties)

1 opmerking:

  1. VERTALING:
    Hoe verloren kun je zijn, in een ver en vreemd land? Elke keer als je denkt dat het meevalt - dat het allemaal meer-van-hetzelfde is maar-dan-anders - raak je de weg weer kwijt. Je verdwaalt op het doolhof van de weg, je verdwaalt in de taal, je verdwaalt in de geschiedenis - of in een medemens. Bakens zijn er niet. Of toch? Ja toch! було. Je kon hem bellen bij burengeweld, als de maniakken van de politie achter je aanzaten. Of gewoon, als je verdwaald was. Waar hij het van heeft? Ik denk van zijn ouders. Die zijn net zo. Alleen hebben zij wel tijd. Om bijvoorbeeld hun eigen wijn, kersen- en pruimenlikeur te maken. En lekkere nalesniki te bakken. Mmmm.

    BeantwoordenVerwijderen

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers