Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

dinsdag 8 mei 2012

Slavutich

1987. Mijn vingers glijden over donkerbruin, gelig ribbelglas. Een storm van stemmen. Ik adem sigarettenrook in en probeer mijn gezicht te beschermen tegen de klamme jassen, nog nat van de regen. Iets stijgt op vanuit mijn buik, via m'n middenrif naar m'n borst - en grijpt me bij de keel. Waar is die vertrouwde hand waar ik me net nog vastklampte? Ik worstel door een woud van benen richting de marmeren tegels waar ik lucht vermoed, maar daar wordt het alleen maar donkerder. Men duwt en trekt - of lijkt dat zo? Ik struikel, een vloerkleed, is daar de trap? De lift. Met een schok komt het gevaarte in beweging, van 88, 89, 96, 97... ik sta op, we gaan hoger en hoger, 2012... frisse lucht! Ik heradem en kijk plots over de rivier. Is dit nou Azië? Maar ik had nooit bedacht dat er zoveel flats bestaan. Ik wil terug, maar moet verder.
Gepost door op
Labels: , ,

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers