Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen
vrijdag 25 mei 2012
Laatste Schooldag
Dit is Zhovkva, rond koffietijd. We reden vanochtend al vroeg door de ontelbare west-Oekraïense dorpen. Langs de weg stonden overal kindertjes te wachten. Jongemannetjes in keurige kostuumpjes, jongedametjes in traditionele rokjes of prinsessenjurken. De bus zou hen voor de laatste keer naar school brengen. De Laatste Schooldag is een heel ritueel, met de Oekraïense vlag, volksliederen en natuurlijk een dikke knuffel van de juf. Vanaf vandaag hebben de kinderen drie maanden lang vakantie. Steppen zij door de tuin, voetballen zij onder het keukenraam en klimmen zij in de gordijnen. 1 september zal het leed geleden zijn. Dan is de Eerste Schooldag. Hetzelfde ritueel, maar dan omgekeerd.
(foto: Noortje Roos)
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Blogarchief
-
▼
2012
(113)
-
▼
mei
(26)
- Bijsluiter Vrij Nederland
- De Joden van Lemberg (8)
- De datsja (2)
- De datsja (1)
- Laatste Schooldag
- De Joden van Lemberg (7)
- Pardon
- De Joden van Lemberg (6)
- Verlicht
- De Habsburgse bril
- Eerste bezoek
- De Joden van Lemberg (5)
- Eerlijk
- Wat precies.
- Parkova
- Vergiftigd?!
- Varken
- Natalia en haar Julia
- Bevrijdingsdag
- Slavutich
- Kolomyia, Kolomyia
- Doodeng
- Winter in Tysmenytsia
- Pashokje Europa
- Was will das Weib? (5)
- Hulp of straf?
-
▼
mei
(26)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten