Het verkeer in Lviv is – zoals in de meeste miljoenensteden – nogal ontoegankelijk voor blinden. Ik zag hem lopen, met zijn stok en zijn hoedje, aan de overkant van de Doroshenka. Langsrazende hummers, tingelende trams, massa’s mensen op de stoep. Deze vrouw greep hem bij de arm, fluisterde hem in zijn oor dat zij hem naar zijn bestemming zou brengen. Ze liepen ongeveer zes minuten samen op, alsof ze bij elkaar hoorden. Aan het begin zwegen ze beleefd, toen vroeg de vrouw hem iets, en al snel ontspon zich een levendig gesprek. Ik kon niet verstaan waar het over ging, maar ik zag dat beiden tevreden waren toen zij hem afleverde - bij zijn binnenplaats, zijn voordeur, zijn thuis.
zaterdag 11 juni 2011
Ontspon zich
Het verkeer in Lviv is – zoals in de meeste miljoenensteden – nogal ontoegankelijk voor blinden. Ik zag hem lopen, met zijn stok en zijn hoedje, aan de overkant van de Doroshenka. Langsrazende hummers, tingelende trams, massa’s mensen op de stoep. Deze vrouw greep hem bij de arm, fluisterde hem in zijn oor dat zij hem naar zijn bestemming zou brengen. Ze liepen ongeveer zes minuten samen op, alsof ze bij elkaar hoorden. Aan het begin zwegen ze beleefd, toen vroeg de vrouw hem iets, en al snel ontspon zich een levendig gesprek. Ik kon niet verstaan waar het over ging, maar ik zag dat beiden tevreden waren toen zij hem afleverde - bij zijn binnenplaats, zijn voordeur, zijn thuis.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten