Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

vrijdag 3 juni 2011

Horodotska!

Het zweet breekt me uit als ik de naam hoor. De Horodotska Straat is een ware helletocht voor auto en passagier. Grote kinderkoppen liggen schots en scheef en wekken niet de indruk als plaveisel te dienen. Marshrutka’s zigzaggen langs de gaten. Tramrails liggen soms vijftien centimeter hoger dan de weg. Er is file, smog, hitte, gesmolten stoepranden. M’n band ging er al eens lek, ik zag auto’s op elkaar knallen, ooit viel er een dronkenlap dwars voor me op de straat... De inwoners van Lviv zijn allang gewend aan de helletocht; vandaag maande een taxichauffeur me tot stoppen. Laconiek vroeg hij wat m'n auto waard was. “Steeds minder!” brulde ik hem toe - en hotstebotste verder.
Foto: Yuriy Kostiv
Gepost door op

3 opmerkingen:

  1. Anoniem3 juni 2011 om 23:48

    hahaha wilde hij 'm kopen of slopen?
    groeten, Anne W.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Unknown4 juni 2011 om 04:00

    Wat een mooie foto! Zelf gemaakt? Respect!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Michiel Driebergen4 juni 2011 om 09:21

    nee, van Yuriy Kostiv! Excuus, ik meld het nagenoeg altijd maar het schoot er nu bij in. Nu met link.

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers