Księga humoru lwowskiego – Het boek van de Lwówse humor. Stomtoevallig zat ze daar, op het bankje in het park van Legnica. Haar ouders kwamen uit Lviv (Lwów in het Pools). Zij werden zoals alle Polen van de stad na 1945 gedeporteerd naar het verre westen – het Duitse Silezië dat plotseling Pools werd. Ze kent de verhalen over Lemberg, maar zelf kan ze onmogelijk nog een kijkje gaan nemen. Dit boek draagt ze bij zich, want het maakt haar altijd aan het lachen. Ze toonde me de theaterteksten en spotprenten van beroemde Poolse Lembergers. Het is haar soort humor en het wekt de verdwenen wereld tot leven. “Humor is van levensbelang. Humor is belangrijker dan de mooiste muziek of de prachtigste schilderkunst”.
zondag 5 juni 2011
Humor uit Lwów
Księga humoru lwowskiego – Het boek van de Lwówse humor. Stomtoevallig zat ze daar, op het bankje in het park van Legnica. Haar ouders kwamen uit Lviv (Lwów in het Pools). Zij werden zoals alle Polen van de stad na 1945 gedeporteerd naar het verre westen – het Duitse Silezië dat plotseling Pools werd. Ze kent de verhalen over Lemberg, maar zelf kan ze onmogelijk nog een kijkje gaan nemen. Dit boek draagt ze bij zich, want het maakt haar altijd aan het lachen. Ze toonde me de theaterteksten en spotprenten van beroemde Poolse Lembergers. Het is haar soort humor en het wekt de verdwenen wereld tot leven. “Humor is van levensbelang. Humor is belangrijker dan de mooiste muziek of de prachtigste schilderkunst”.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten