Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen
vrijdag 12 april 2013
In Lviv
Omdat het (eindelijk) kan, was er vandaag een conferentie
over die krankzinnige dagen van 1941. Een Canadese onderzoeker van Oekraïense
afkomst liet een foto zien van katholieke geestelijken, die toezagen hoe Joden
gedwongen werden de lijken op te ruimen. Had de Oekraïense Kerk wel adequaat gereageerd
op de pogroms, uitgevoerd door Oekraïners – direct nadat de Duitsers de stad
binnenkwamen? De onderzoeker probeerde zijn gehoor in te prenten: “De Holocaust
gebeurde niet ver weg in Duitsland, de Holocaust was hier. In Lviv!” Hoe
krankzinnig de omstandigheden ook waren, hoe Duivels de rol van de grootmachten
ook was – die realiteit wordt nu onder ogen gezien. Vreselijk moeilijk.
Labels:
De Joden van Lemberg,
Joden,
Lviv,
Lwow,
Oekraïne,
pogroms,
Polen,
Sovjetleger
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Blogarchief
-
▼
2013
(95)
-
▼
april
(21)
- De marshrutka
- Waffen-SS
- Bloemendans
- Inspectie naar Lege Plekken
- Stalen verleden
- Casa Luna
- De liefde
- De Hemel bereiken
- Neem Wrocław
- Identiteit
- In Lviv
- Gevoelige geschiedenis
- Stapels lijken
- Wacht dan op ons
- Oprotten
- Op weg naar Golgotha
- Pirouettes
- Dit zijn de namen
- Schoonheid
- Stimulerende achterstand
- Behoedzaam snijden
-
▼
april
(21)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten