Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

woensdag 24 april 2013

Stalen verleden


Goed, ik heb het een beetje veronachtzaamd: de Sovjetarchitectuur. Omdat juist in deze stad nog zoveel van vóór Stalin staat. Maar uiteraard is ook in Lviv een joekelmonument voor de helden van de Grote Vaderlandse Oorlog, en een allee voor de legioenen. De liefhebber likt zijn vingers af in de bioscoop in het Stryjski Park. Eenmaal door de zware metalen deur, hoor je alleen nog de echo van je slippertjes. Onmiddellijk ben je verloren, laat staan dat je een kaartje durft te kopen. Het loket voelt als het eindpunt van een eenzame tocht. Twee bebrilde ogen staren je vorsend aan. Ik moet gewoon naar de wc, dus – bij haar gratie – schuifel ik over de met mozaïek ingelegde marmeren plavuizen, door de klapdeur. Daar stinkt het naar pis en een stalen verleden.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers