Zal ik een van je koffers dragen? Voorzichtig, het plaveisel is hier al zeker zestig jaar stuk. Hier heb je zalf, om op je blaren te smeren. En medicijnen, tegen maagzweer. Alleen tegen de heimwee heb ik niets. Mijn kinderen hebben er geen last van. Ze zijn niet bezig met het verleden, hun leven neemt een hoge vlucht. Maar wat weten zij van de wereld? Ginds bouwen ze een Paleis waar we heen mogen vluchten. Een ingewikkeld bouwwerk met valkuilen, dwaalwegen en onverwachte verbindingen. Ze noemen het “Europa” en het heeft als motto “In verscheidenheid verenigd”. Soms denk ik weleens dat het een naïef project is. Maar in elk geval is er tijdelijk warme soep te krijgen. We zijn er bijna…
maandag 21 november 2011
Paleis Europa
Zal ik een van je koffers dragen? Voorzichtig, het plaveisel is hier al zeker zestig jaar stuk. Hier heb je zalf, om op je blaren te smeren. En medicijnen, tegen maagzweer. Alleen tegen de heimwee heb ik niets. Mijn kinderen hebben er geen last van. Ze zijn niet bezig met het verleden, hun leven neemt een hoge vlucht. Maar wat weten zij van de wereld? Ginds bouwen ze een Paleis waar we heen mogen vluchten. Een ingewikkeld bouwwerk met valkuilen, dwaalwegen en onverwachte verbindingen. Ze noemen het “Europa” en het heeft als motto “In verscheidenheid verenigd”. Soms denk ik weleens dat het een naïef project is. Maar in elk geval is er tijdelijk warme soep te krijgen. We zijn er bijna…
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten