Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

zaterdag 18 mei 2013

Pryvokzalna

Zo gaat het eeuwig. Al in de vroege ochtend kolkt de pryvokzalna, bussen en marshrutka’s rammelen en sissen, spugen mensen; oude vrouwen zeulen hun grote plastic tassen de stationstrappen af, met verbeten routine; het is nog fris als zij hun matten en kleedjes uitvouwen, hun handelswaar van de dag uitstallen: petflessen met melk, van eigen koe, zelf gekweekte kool, tomaat en radijs, eigenhandig geplukte appels en ingepotte vrucht, "schoon en vers, meneer", prijzen zij zich aan - die boerinnen; zij staan daar tot in de late avond, totdat de schemer invalt, zij de balans van de dag prevelen, alles weer bijeen grijpen, die paar grivna’s bij zich steken, zich huiswaarts spoeden; de dorpen in, de korte nacht in... En zo zal het eeuwig gaan. foto: Hans Bijzet
Gepost door op

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers