Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

vrijdag 31 mei 2013

Brief aan een collega (2)

<< Je zegt dat machthebbers altijd wel een weg vinden een krant of zender te sluiten, of een reden vinden je op straat te zetten. Wat ga jij doen als je afgestudeerd bent? Er schuilt een goeie journalist in je, maar kun je straks je werk wel doen? Michnik gebruikte grote woorden. Waarheid. Vrijheid. Betrouwbaarheid. Maar jij zegt me dat in de tijd van de grote dissidenten alles veel duidelijker was: zwart en wit. Totalitarisme of democratie. Fout of Goed. Nu is alles grijs. Het is diffuus wie je vijand is. Je zei me dat de hele conferentie eigenlijk maar geklets is, “van mensen met maskers op. Even tonen zij hun goede gezicht.” Is het dan mogelijk van je vak te houden, Софія?
Lees het antwoord van Sofia hier.
Gepost door op
Labels: , , , ,

2 opmerkingen:

  1. Klaas 331 mei 2013 om 20:46

    Kun je dat antwoord ook vertalen? Een beetje Cyrillisch transcriberen kan ik nog, maar van Oekraïense klanken kan ik weinig chocola maken...

    Ik ben benieuwd!

    Klaas

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Michiel Driebergen31 mei 2013 om 21:35

    http://translate.google.com/ helpt! (maar vertaling volgt)

    BeantwoordenVerwijderen

Abonneren op: Reacties posten (Atom)

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers