Tot volgend jaar in Jeruzalem. Die zin sprak de rabbi in het concentratiekamp om het vuur van de hoop brandend te houden. Sharona's vader slaagde erin een paar boeken mee te smokkelen, zoals het alfabet en de Haggada. Dat is het verhaal van de uittocht uit Egypte, met daarin het gebod ‘vertel het aan je zoon’. Sharona vertelt haar verhaal aan haar kinderen en kleinkinderen - en nu dus voor één keer aan de studenten. “Jullie zijn de kleinkinderen van de jongens die me uitscholden op straat en stenen naar me gooiden. Jullie generatie gaat vragen stellen over wat er écht is gebeurd.” Na afloop aten we met haar en namen afscheid van deze Mensen. Tot volgend jaar in Jeruzalem.
zaterdag 21 mei 2011
Jeruzalem
Tot volgend jaar in Jeruzalem. Die zin sprak de rabbi in het concentratiekamp om het vuur van de hoop brandend te houden. Sharona's vader slaagde erin een paar boeken mee te smokkelen, zoals het alfabet en de Haggada. Dat is het verhaal van de uittocht uit Egypte, met daarin het gebod ‘vertel het aan je zoon’. Sharona vertelt haar verhaal aan haar kinderen en kleinkinderen - en nu dus voor één keer aan de studenten. “Jullie zijn de kleinkinderen van de jongens die me uitscholden op straat en stenen naar me gooiden. Jullie generatie gaat vragen stellen over wat er écht is gebeurd.” Na afloop aten we met haar en namen afscheid van deze Mensen. Tot volgend jaar in Jeruzalem.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten