Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen
maandag 23 augustus 2010
Smiezen
Spuugzat waren ze de "pro-Russische" Viktor Fedorovytsj Janoekovytsj, in de winter van 2004. Spontane opstand! Maar afgelopen februari keerde het tij en werd hij eerlijk tot president verkozen. En zelfs in Lviv -de bakermat van de Oranje Revolutie- vinden ze dat hij eigenlijk wel meevalt. Hij biedt een tegenwicht tegen Rusland en zoekt toenadering tot Europa. Toch is er een tegengeluid. De rector van de Katholieke Universiteit kreeg de Geheime Dienst over de vloer. Of hij z'n lastige studenten een beetje in de smiezen wil houden. Vrijdag ontmoet ik hem.
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Er verandert altijd minder dan je wilt, hoopt of denkt te zien. Dictatuur gaat ingebakken zitten, vrees ik.
BeantwoordenVerwijdereneen kwestie van generaties. een goede vriend van me die veel in Oekraine komt: er is al drie keer een revolutie geweest, maar dat was cosmetisch. waar blijft de spirituele revolutie, de revolutie van de geest?
BeantwoordenVerwijderen