Welkom! Programmamaker, schrijver en documentair journalist Michiel Driebergen (32) werkt voor Radio 1 en landelijke dag- en weekbladen. Enkele maanden per jaar woont hij in Lemberg / Lviv / Lwów / Lvov (west-Oekraïne), als chroniqeur van de terugkeer van Midden-Europa. Afgelopen jaar verscheen het boek "De Joden van Lemberg". Werkt momenteel aan een boek over de toekomst van Lviv. Luister, huur me in voor een opdracht, of als stadsgids: mdriebergen AT hotmail.com 0038 098 316 3233 of @3bergen

zaterdag 16 maart 2013

Herbevolkt

De geschiedenis is ingewikkeld, maar kort samengevat komt het hierop neer: Lviv kwam na 1945 in een ander land te liggen. Stalin was in dit deel van Europa de onbetwiste winnaar van de oorlog. In Jalta eiste hij het oostelijke deel van Polen voor zich op. Ter compensatie kreeg Polen een stuk van 'verliezer' Duitsland. Polen werd dus ‘verschoven’ naar het westen. Nadat eerst al de Joden verdwenen (uitgemoord door de Duitsers), vluchtten nu de Polen. Lviv werd een Sovjetstad, en 'herbevolkt' met ontheemden uit het oosten en Oekraïners van het omliggende boerenland. De huidige bewoners hebben dus een relatief korte geschiedenis met de eigen stad. (Meer over 'Jalta' hier, door Polen-kenner @JonkerHenry). (meer)

Geen opmerkingen:

Een reactie posten

Waarom Lviv?

Mijn foto
Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.

Twitter

Volgers