Lviv is een stad in het westen van Oekraïne en is ongeveer net zo groot als Amsterdam. Ze ligt in de oude Oostenrijkse provincie Galicië aan het riviertje de Poltva. De stad is behalve onder haar Oekraïense naam ook onder een groot aantal andere namen bekend: Leopolis (Latijn), Lvov (Russisch: Львов en Armeens: Լվով), Lwów (Pools) en Lemberg (Nederlands en Duits). Ik noem haar Lviv, omdat de Oekraïners haar zo noemen - en zij wonen er tenslotte. Zij leven in een Pools en Weens decor: vroeger woonden er Polen, Joden en Duitsers, en werd het bestuurd vanuit Oostenrijk.
zaterdag 17 juli 2010
Lviv is een stad in het westen van Oekraïne en is ongeveer net zo groot als Amsterdam. Ze ligt in de oude Oostenrijkse provincie Galicië aan het riviertje de Poltva. De stad is behalve onder haar Oekraïense naam ook onder een groot aantal andere namen bekend: Leopolis (Latijn), Lvov (Russisch: Львов en Armeens: Լվով), Lwów (Pools) en Lemberg (Nederlands en Duits). Ik noem haar Lviv, omdat de Oekraïners haar zo noemen - en zij wonen er tenslotte. Zij leven in een Pools en Weens decor: vroeger woonden er Polen, Joden en Duitsers, en werd het bestuurd vanuit Oostenrijk.
Abonneren op:
Posts (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.