De metamorfose die zich in Lviv in luttele jaren afspeelde, was van gigantische omvang. In 1939, toen de stad als gevolg van afspraken tussen nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie bij de Oekraïense Sovjetrepubliek werd gevoegd, was Lviv Joodser dan ooit, omdat veel joden uit het door de Duitsers bezette Polen er naartoe waren gevlucht. Na de Shoah was de stad ineens Poolser dan ooit in haar geschiedenis: er waren immers geen Joden meer over. En vlak daarop was de stad helemaal Oekraïens en waren ook alle Polen weg. En dat allemaal in de loop van zeven jaar: een demografische ontwikkeling die nog nooit had plaatsgevonden. (uit: Jan Paul Hinrichs, Lemberg – Lwów – Lviv)/foto: ´Zo is het leven´(1944) uit: Het boek van de Lwówse humor
woensdag 8 juni 2011
Metamorfose
De metamorfose die zich in Lviv in luttele jaren afspeelde, was van gigantische omvang. In 1939, toen de stad als gevolg van afspraken tussen nazi-Duitsland en de Sovjet-Unie bij de Oekraïense Sovjetrepubliek werd gevoegd, was Lviv Joodser dan ooit, omdat veel joden uit het door de Duitsers bezette Polen er naartoe waren gevlucht. Na de Shoah was de stad ineens Poolser dan ooit in haar geschiedenis: er waren immers geen Joden meer over. En vlak daarop was de stad helemaal Oekraïens en waren ook alle Polen weg. En dat allemaal in de loop van zeven jaar: een demografische ontwikkeling die nog nooit had plaatsgevonden. (uit: Jan Paul Hinrichs, Lemberg – Lwów – Lviv)/foto: ´Zo is het leven´(1944) uit: Het boek van de Lwówse humor
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Waarom Lviv?
- Michiel Driebergen
- Lviv - Lvov - Lwów - Lemberg - Leopolis, Galicië, Ukraine
- Lviv is het centrum van alles. Wie het aandurft in de spiegel van Lviv te kijken, zal misschien Europa kennen. De inwoners van Lviv zijn Europese burgers onder een Moskou-gezinde regering. Zij zijn katholiek en pausgezind, maar leven naar de oosterse riten. Hier wonen voormalige Sovjetburgers in de teloorgang van Weense architectuur. Hier zijn de bouwlieden van de rijkdom - Polen en Galicische joden - van de aardbodem weggevaagd. Maar de gebouwen staan er nog, op de grove kartelrand van het westerse Europa – in het grensland bij uitstek: Oekraïne. Het zijn Europeanen die hier wonen. In de angstvallige hoop dat hun Lviv - na het EK Voetbal 2012 - opnieuw de poort naar het Oosten zal worden. In Lviv kijk ik in de spiegel. Zal ik verhalen over wat ik zie. Op deze blog, met filmpjes, in kranten, weekbladen en op de radio. Over de dramatische geschiedenis, het moeizame heden, maar ook over grote verwachtingen. Over de omgang met erfgoed, de nabije grens met Europa, het harde bestaan en... wat we eigenlijk met hen te maken hebben, met die Oekraïners. Of zij met ons. Hoe dan ook, met het oog op Lviv/Lemberg richt ik de blik op Europa.. op onszelf.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten